bunlarda el mi yahu??

aldığım vitaminler ve ilaçlar işe yaramaya başladı sanıyorum, en azından nefes alıp vermek artık eziyet değil.
kafamın içindeki inşaat düne göre daha sakin ilerliyo gibi ayrıca burnum da daha az sümüklü...
demliğe bir parça ıhlamur attım şimdi, kuşburnu, ayva yaprağı, biraz tarçın ve elma kabuğu
hepsi kardeş kardeş demleniyolar, mutfaktan mis gibi kokuları geliyor...
minik adam yatağında, bir eli köpeği Bobo' ya diğer eli battaniyesine sarılmış, mışıl mışıl uyuyor...
.
evde dinlenmek çok iyi geldi, minik adamla hasret giderdik sanki.
özlemişim başbaşa, koşuşturmacadan uzak, sımsıcak ana-oğul geçirdiğimiz haftasonlarını...
oyunlar oynadık, kitap okuduk, resimlerine baktık bolbol, saklambaç oynadık yine.
bazen öyle olur olmadık şeyler yapıyor ki ağzım açık kalıyor gerçekten...
acayip oyuncu oldu, "istediğini yaptırma" dalında yakında oscara aday göstericez, konuşma kısmı az o da tam olsa yandık.
evet hayır demeye başlamadı, kafa sallamayarak hallediyor işini, emme basma tulumba misali.
.
ama en çok ellerini seviyorum, tombul avuç içlerine bağlı minik şişman çubuk parmaklarını.
bu minicik ellerle nasılda her işi beceriyor, o parmaklar cımbız misali nasılda herşeyi tutuyor,
onlarla kedileri çağırıyor, sürekli bişeyler gösteriyor, neresi acırsa acısın önce onları öptürüyor...