enteresan bir iş bu...

bilgisayar başına üniversitenin ilk yıllarında oturan kuşaktanım ben, internete cızırtıyla bağlananlardan.
o zamanların chat siteleri, bir elin beş parmağını geçmezdi, en azından benim bildiklerim o kadardı.
biri icq ki benim listemde 3 arkadaşım vardı bir diğeri de mirc bir kelime bile yazmadığım.
benim arkadaşlık anlayışıma uymayan bi muhabbet durumu bu, bende bu konuda mantık biraz düz çalışır(dı).
arkadaş dediğin dost dediğin, gördüğün, bildiğin, elini uzattığında dokunduğun en kötü bir telefon mesafesinde olan kişidir,
diye düşünen ben, bu blog sayesinde aslında ne kadar da yanılmışım onu anladım bir kez daha...
.
Füsun' cum, sizi her düşündüğümde aklıma gelen ilk düşünce "bu kadın bizi iyi ki bulmuş" oluyor.
yazını okuduktan sonra da yine aynı şeyi düşündüm ve hediyelerimizi beğenmenize çok sevindim.
bol gülücüklü, sevgi dolu, aşk dolu, mutlu fotoğraflarınız olsun, çerçeveler yetmesin...

iyi ki o yorumu bırakmışsın, sayesinde hayatımda ilk defa netten bir arkadaşım var, hem de en kralından;)

hep diyorum yine diyorum, sizi bekliyorum ;)

meraklısına minik not: resimdeki hamiş kişi Nilo' nun ta kendisidir...