Canım oğluşumla birlikte havanın soğuk olmasından dolayı cumartesi gününe ertelenen 23 Nisan şenliklerine katıldık. Gerçekten ana-baba ve çocuk günüydü, yaşı gereği pek anlamadı tabi ama annesi çok heves etmişti :) Etrafa bakındı bol bol, şaşırdı ama fotoğraftanda görüleceği üzere pek eğlenmedi, kısa sürdü 23 Nisan maceramız ve erken ayrıldık parktan... Önce babasının ofisine uğradık, birkaç saattir görüşmüyorlardı hasret giderdiler:) Sonrasında Göztepe parkında Elif ve annesi ile buluştuk...
Minik kızımızın keyfi çok yerindeydi maşallah, etrafa gülücükler saçtı. Ben demiştim gülünce gözlerinin içi gülüyor diye, bakınız:)
Oğluşumun keyfi yerine gelmedi bir türlü, Deniz teyzesi ile güldürmek için çok uğraştık ama başaramadık. Huysuzluğu gün içerisinde de devam etti, canım benim dişlerinden ara ara çok çekiyor...
Hafif serin bir Eylül sabahı oğlum Deniz Karan' ın hayatıma girmesiyle anneliğin verdiği müthiş anlam ve mutluluğu yaşamaya başladım. Bu blogta okuyacağınız herşey minik Deniz ve annesinin hayatına dair kesitlerdir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder