alışveriş listesi, eklenecekler listesi, yapılacaklar listesi, değiştirilecekler listesi...
çalışan anne olmanın hatta çok çalışan anne olmanın zorluğu tüm ağırlığıyla omuzlarımla bugünlerde.
evimde kafam rahat vakit geçirmeyi, sevgilimle film seyretmeyi, minik adamla resim yapmayı özledim.
en kötüsü de bu durum ne zaman biter onu bilmiyorum, bu belirsizlik acayip bir rahatsızlık kaynağı...
.
10 dakika öncesine kadar herşey güzeldi gibi bir yalan söylemeyeceğim ama en azından fena değildi.
ama nasıl olduysa az önce tüm motivasyonumu dosyalar arasında kendimle birlikte kaybettim.
sinirli değilim, garip bir huzursuzluk hali içindeyim, acayip bağırasım ve ağlayasım var.
eskiye göre çok daha kolay ağlar oldum ama iş yerinde olur mu hiç.
.
kendimi sokaklara, çimlere, kumlara atasım yok sadece ve sadece eve gitmek istiyorum, mümkünse hemen...
P.S.2 tüm bloggerları ve bebişleri ayrı ayrı özledim, çok yorum veya yazı yazamıyorum belki ama nilo hala buralarda, bilginize...
görsel:burdan
.jpg)
7 yorum:
Oralardasın da insan arada ses verir gelir gider ;)
Canım allah hayırlara çıkartsın,skıma kendini hafta sonuna ne kaldı diimi :))
öpüyorumm çokk sizi..
umut,ısdırabı arttır demek.. bu konu üstüne düşüneceğim:) havadan mı,yoğunluktan mı neden,az önce arkadaşımla her an patlayabilme sınırlarından dolaştığımızdan konuşuyorduk,sonra onu kapadım ve ardından bu yazıyı okudum.. Geçecek!
canım ya ben de sizi özledim, sadece evde bebeğinle olmak tüm istediğin, isyanında çok haklısın, yolu yok mu az çalışmanın niye böyle yoğunluk oldu birden
Sanırım havaların da bu ruh hali içinde olmamızda payı var. Kış bitsin, bahar gelsin, kuşlar cıvıldasın artık!!!
Belirsizliği ben de hiiç sevmem :( En kısa zamanda normale dönersin umarım..Sevgiler..
Melike'cim, haklısın şekerim ya:) İnşallah çabuk biter de rahatlarım, öptüm bendee
Juve'cim, düşün şekerim ama paradoks gibi bişey bu:) İnşallah ya bekliyorum...
Füsfüs'cüm, malesef bizim departmandan iki kişi birden ayrıldı ve işleri bize kaldı, yenilerde eklenince deli gibi çalışır olduk:( Öpüyorum ikinizi de...
Bahar'cım, haklısın valla acık güneş açsında yüzümüz gülsün:D
Zeynep'cim, inşallah canım ya, sevgiler...
sevgilinin dediğine de senin cevabına da katılıyorum nilo'cum...
umud etmek beklentiyi de beraberinde getiriyor sanırım..ya da bize öyle öğretildiği için hep böyle sanıyoruz...kafa içi seslerin (beklenti-hayal-yargılar vs.) az olduğu veya olmadığı ama umudun (BİR olmak) her daim nefes aldığı bir hayatımız olsa pek bi mis olmaz mı acaba?
Yorum Gönder