beyaz dizi...

çalışkan arı Maya gibiyim bu aralar, kendimi işe adamışım, ha babam de babam çalışıyorum...
işe gidiyorum, klavyenin başında oturup toplantılar dışında kalkamıyorum bir türlü.
eve geliyorum, bir bakıyorsun mutfaktayım, bir bakıyorsun perde ütülüyorum, bir bakıyorsun minik adamla boya yapıyoruz.
annem bu duruma "otomatiğe atmak" diyor, komik ama öyle ama gerçekten :)
sadece bende değil, annem ve sevgilim de aynı durum da, ne oldu bize böyle yahu?
.
fotoğraflar kahvaltı masasını bile toplamadan kendimizi sokağa attığımız pazar sabahından.
sokakta in cin top oynarken sahil yolu cıvıl cıvıldı, bisiklete binenler, yürüyüş yapanlar, puset doluydu heryer.
daha önce de gitmiştik bu kumsala ama bu sefer poyrazında etkisiyle taşlı ve yosunluydu.
önemsemedik, güneşlendik, minik adam ananesi ile denize taş attı, kumları mıncıkladı.
Tarçın katıldı aramıza top oynadık biraz da...

nasıl güzel bir haftasonuydu bu böyle, güneş içimdeki tüm karamsarlıkları silip götürmüştü.
ama offf bugün yine pazartesi, yine işteyim ve yine minik adam evde, dışarda ise hava mis.
motivasyon sürünüyo anlayacağınız, halbuki daha geçen hafta bu tatlı kadın bana bi dolu güzel şey yazmıştı.
okudum da tekrar yazdıklarını ve şimdi kendi kendime veriyorum gazı:
hadi be kızım nilo, bu hafta geçsin bak herşey çok daha iyi olucak,
olmasa bile her haftanın sonunda cumartesi, pazar var ama dimi?
bittiğine her daim mutlu olmak için yeterli bir sebep;)
hem ne kadar laf söylesende sen yaptığın işi seviyorsun, bunu unutma.
hadi kaydı yayınla da çalışmaya başla artık, ama önce kahveni iç;)
.
P.S. iyi haftalar herkese bu gaz size de gelsin;)