Avşa adasında aşırı sıcak bir çarşamba günü...
Sıcak kumların üzerinde, güneşin en tepede olduğu öğlen saati...
Kahvaltıdan sonra deniz kenarına inmiştik, cafcaflı kalabalıktan uzak bir yerde takılmayı tercih etmiştik. Bizden önce denize inenlerin yanında yerimizi alıp, ooo ne güzel şemsiye de getirmişler diye sevinmiştik. Arkadaşın minik kızını kucağında denize girmeye getirdiğinde sen şemsiye gölgeliğinde kitap okuyordun, huysuzlanıyordu bebiş, normaldi aslında, deli gibi sıcaktı, sinekler bile serin bir yer arıyodu. Çocukları sevdiğini yeğenlerine olan sevginden, öğrencilerine olan ilginden biliyordum ama o zamana kadar bir bebekle iletişimine şahit olmamıştım. Sakince huysuzlanan bebeği annesinden aldın, şezlonga oturdun, minik kuzuyu göğsüne yatırarak pışpışlamaya başladın. Hayretler içinde o güzeller güzeli bebeğin temmuz sıcağında kumların üstünde çıplak göğsünde uyumasını izledim...
Ve aklımdan geçen tek şey "Bu adamla evlenilir" oldu...
Ertesi gün evlenme teklif ettin, aslında pek teklif de sayılmazdı, evlenmeyi önerdin diyelim:))
Herşeyin başlamasında 13 ay sonra evliydik...
5 yıl geçti...
Bana yaşattığın mutluluğun yanında şimdi de oğlumuzu mutlu ediyorsun...
Diyeceğim şu ki: "Aşkım sen çok iyi bir babasın"
.jpg)
4 yorum:
ne güzel bir hikaye canım, mutluluğunuz daim olsun...
burda hikayenin puzzle gibi parça parça bir kısmını okumak çok güzel:) hep yüzünüzü gülümsetecek hikayeleriniz olsun!
Aşk meleği, aslında hayatımızdaki en önemli kararları ne kadar anlık olaylar sonrasında alıyoruz dimi?
Ayşegül, umarım seninde hikayelerini dinleriz birgün ;)
Hoşgeldin maydanoz, sevgiler:D
Yorum Gönder