akşam güneşi...

son bir saattir aylak aylak ekrana bakıyorum, nette takılıyorum hatta bir ara markafoniden sevgilime babalar günü hediyesi bile baktım.
aklıma yatan güzel şeyler de buldum valla, zaten bence hediyenin işe yarayanı makbuldür...
bu arada bu yazıyı yazarken bir yandan da katur kutur, kuru mu kuru beyaz leblebileri yutkunmaya çalışıyorum.
klasik yaz geliyo biraz diyet yapıp toparlanayım havasındayım, bakalım çok da beceremem ama hayırlısı...

.

çok yorgunum aslında dün gece eve gittiğimde sevgilim yatağın bir köşesine sıkımış minik adam popoyu onun sırtına dayamış, 

mışıl mışıl uyuyolardı...

aa bide bacakları babasının kafasına dayayacak şekilde ters yatıyordu yatakta, alem oğlan...

üstünü de örttürmez oldu, uykudayken dahi hissedince üstünü örteceğimi ayaklarını havaya kaldırıyo ya.

sarıldım bende, dayanamadım dayadım burnumu terli enseye, mis gibi ter kokusuyla uyuya kalmışım...