çorap sorunsalı...

dün akşam minik adamla görüşemedik, eve geldiğimde çoktan babasıyla uyumuştu,
yoldayken aradığımda henüz yatmamıştı halbuki, nasılda umitlenmiştim, göremedim ya sardım uyudum bende.
.
hayatım boyunca hiç sabah insanı olamadım ben, sevgilime o yönden hep çok özenmişimdir.
ne zaman yatarsa yatsın sabah pat diye açar gözlerini, minik adamda bu konuda babasına çekmiş.
azıcık uyuyun dimi, ne gerek var sabahın köründe kalkmaya, yok sözleşmiş gibi kalkarız ailece erkenden.
eminim komşularımız pazar sabahı bile yedide sekizde kalkıp sohbet ve kahvaltı eden bizden nefret ediyolardır.
bu sabahta ailece erkenden uyanıp koşuşturmaya başladık, daha doğrusu minik adam uyandırdı bizi.
onları başbaşa bıraktıp hemen hemen hergün karşılaştığım servis kaçırma problemini bugünde yaşayarak zoru başardım.
.
bu aralar minik adamın bazı huysuzluklarının gittiçe kronikleşiyor, "terrible two" başlıyor sanıyorum.
önceleri istediği olmayınca çok uzatmazken artık ağlama krizine girecek kadar diretmeye başladı,
ender olsada kızınca elindeki oyuncağı tekrar tekrar yere fırlatıyor ve bağırıyor.
nazik ama otoriter olmaya çalışıyoruz, nasıl olucak bakalım...
bir de çorap sorunu yaşıyoruz, gün içinde en az 30 kez çoraplarını çıkarıyor, biz giydiriyoruz.
hayır havalar biraz ısınmış olsa sorun değil ama ben üşüyorum ya hala, o da üşüyor gibi hissediyorum.
babası veya dedesi gibi çorap sevmeyen biri olucak belki ama sayemde olamıyor...
yazdım ya rahatladım, az sorun ederim artık, hem çorapsız olunca istediğin her an öpebiliyorsun tombiş parmaklardan :))