364 gün önce bugün...

.uyumakta, oturmakta, yemekte ve konuşmakta zorlanıyordum.
.17 kilo almış bedenim, daha önce böyle birşey yaşamadığı için zorlanıyordu.
.yorgundum.
.ertesi günü düşününce saniyesinde ağlamaya başlıyordum.
.ameliyattan, sonrasından, ayrılıktan korkuyordum.
.evde tek başıma kalmak istemiyordum.
.ama başka alternatifim yoktu.
.
.kısa bir yürüyüşe çıkıp derin nefesler aldım.
.sakinleşmeye çalıştım.
.O da sakinleşti.
.
.sevgilimin gelmesine az bir süre kalmıştı.
.geldi ama birini daha bekliyordum.
.zaten son zamanlarda anneme iyice düşkünleşmiştim.
.bir de kardeşimin uçağının inmesini bekliyordum.
.beni görünce koca göbeğimle çok eğlendi.
.
.saatler kalmıştı.
.hazırım artık diyordum kendi kendime.
.ben yarın anne olacağım.
.bir bebeğin, bir insanın hayatına gücümün yettiğince doğru yön vermeye çalışacağım.
.yaşadığım süre boyunca onun yanında olacağım.
.destekleyeceğim.
.benim bir parçam hayatımıza katılacak.
.ben yarın tam anlamıyla anne olacağım.