24 Eylül 2009 Perşembe

Biber, şanslı ve minik adam...

Kedilerden korkan, çekinen annesine inat, kedi seviyor bizim minik adam.
Sevmek aslında az bile kalıyor,
dile gelse "anne, eve götürelim nooooluuuur" diye başlar söylenmeye.
Malesef şu an böyle bişey düşünemiyorum bile...

Hem uzun zamandır görüşme fırsatı aradığımızdan,
hem de madem kedileri eve getiremiyoruz, biz kedilere gidelim dediğimizden,
iki canın, Gökçekız ve Tolga' sının evlerine misafir olduk.
Bir evi ev yapan dört duvar değildir, içindeki insanlardır derler ya,
bu ev sıcacıktı, aşk doluydu, huzur ve mutluluk vardı.
Bir de evin çocukları biber ve şanslı...
Biber, bizi şaşırtarak minik adamın kendisini sevmesine izin verdi, yaklaşık 15 saniye kadar...
Ama şanslı daha çok şaşırtarak uzakta kalmayı tercih etti.
Hatta bir süre evin içinde köşe kapmaca bile oynadılar...



Sevgili canlar, bu güzel bayram günü için teşekkür ederiz...

6 yorum:

biberli dedi ki...

biz teşekkür ederiz nilo'cum ve habib'cim. evimize bebek sesi, gülücükleri de eklendi, pek bi şeker oldu :)
başımızın üzerinde yeriniz var her zaman.

ama bu son cümleye şanslı ve biber katılırlar mı ama onu bilemem :)))))))

nilo dedi ki...

Hahaha, bence senin kuzular bizi uzun bir süre görmek istemezler:D

Unknown dedi ki...

ben onun ayakkabılarını yerim :))

nilo dedi ki...

Buyrun, yemeye beklerim :D

JuVeNiL dedi ki...

anneye inat kedişleri sewişşş:D alcam alcam size hediye getircem bi tane minicik norveç orman kedisi:D ama biraz daha büyüsün:D sonra beni kediyle kapıya koymak yok ama :D

nilo dedi ki...

Juve'cim, bilmiyorum söz veremem:D